Afgelopen vrijdag ging de film Im Westen nichts neues in premiere op de Nederlandse Netflix. Afgelopen zaterdag heb ik hem gekeken.
Ik heb het boek van Erich Maria Remarque gelezen toen ik duitse boeken moest lezen voor mijn VWO Examen Duits. Het lezen van het boek gaf me toen een deprimerend gevoel. De zinloosheid van de eerste wereldoorlog, de gruwelijke dingen die de hoofdpersoon Paul meemaakt en uiteindelijk de dood van Paul (tijdens een wapenstilstand) terwijl een officier niets nieuws meldt van het westelijk front.
Nu is het al een hele tijd geleden dat ik het boek gelezen heb, maar voor mijn gevoel was deze film niet echt zoals het boek. OK. de hoofdpersonen waren gelijk. Maar vooral het gevoel wat al hun belevenissen allemaal bij Paul deed kwam in de film totaal niet naar voren terwijl het boek vanuit het gezichtspunt van Paul geschreven is.
Voor mijn gevoel heb ik 2.5 uur lang naar modderige loopgraven, ontploffingen en rondvliegende ledematen gekeken. Jammer… want het boek vond ik toendertijd echt goed!