Volgens mij heb ik diezelfde titel gebruikt toen mijn vader overleed en dit was ook het thema van de crematie van mijn oom Jos vandaag.
Vanmiddag ben ik bij de afscheidsdienst geweest van oom Jos die afgelopen zaterdag vrij plotseling overleden is. Wat dat betreft zijn er ontzettend veel overeenkomsten met mijn vader:
- Ze waren ontzettend nieuwsgierig
- Ze verzamelden daarom ook ansichtkaarten, krantenknipsels van belangrijke gebeurtenissen en allerlei papperassen
- Ze schreven graag over vroeger maar ook thema’s om mensen aan het denken te zetten
- Ze waren allebei behoorlijk actief in het verenigingsleven
- Ze deden beiden werk voor de gemeente. Oom Jos in de archieven en mijn vader was gemeenteraadslid.
- Ze hadden allebei de nierziekte, hadden beide gedialyseerd en hadden beide een donornier gekregen.
- Hun gezondheid was tijdens hun laatste jaren zwak waardoor de rest van de familie al een aantal keren angstige tijden had gehad.
- Ze zijn allebei heel plotseling overleden aan iets wat we nooit hadden kunnen bedenken.
Voor de twee zonen van oom Jos – mijn neven Bart en Marcel – is de dood van hun vader natuurlijk een grote schok, maar toen ik ze vanmiddag sprak was er ook een soort van berustig. Eenzelfde berusting als ik voelde toen mijn vader – eigenlijk veel te vroeg – overleed.
Tijdens de dienst werden er ook (oude) foto’s getoond van oom Jos. Een foto herkende ik, want daar stond dus ook mijn vader op. Helemaal bovenin zie je de drie jongste broers van het gezin : mijn vader, oom Gerd en oom Jos. Ik heb vanavond eens in de foto’s van mijn vader zitten kijken of ik nog meer foto’s van Jos kon vinden en ja hoor :
Hier links staan oom Jos, oom Gerd met hond Polly en mijn vader 2 jaar na de bovenste foto. De foto is genomen vanwege de Plechtige Communie van mijn vader.
Wat ik zo leuk vind aan deze foto’s is dat ik nu pas zie hoeveel mijn neven lijken op hun vaders.