Nu Peter minder pijn heeft konden we eindelijk weer gaan wandelen!
Na bijna een jaar niet gewandeld te hebben konden we vorige week eindelijk weer eens een rondje maken. Niet heel ver want de wandelconditie is behoorlijk weggezakt. Maar het begin is weer gemaakt! Na het eten hebben we vorige week een rondje Vlasroot gedaan. Het ven had gelukkig weer water (vorige zomer was het helemaal drooggevallen).
Ook heb ik afgelopen weekend met mijn zus gewandeld. We hebben een rondje door het Avonturenbos Stekkenberg in Groesbeek gewandeld. Uiteraard hebben we niet geklauterd en gehangen maar rondom het speelgedeelte liggen ook heel veel wandelpaden.
Voor mijn gevoel heb ik alleen maar heuvelop gewandeld. Soms vals plat omhoog of even heel stijl een heuveltje op… Natuurkundig gezien kan dat niet als je een rondje loopt maar die stukken die omlaag liepen zijn me niet opgevallen.
Het bos was prachtig groen nu in de lente en het rook er ook heerlijk naar dennen. Het bos ligt bijna tegen het centrum van Groesbeek aan maar toch hoorde je geen enkel verkeer. Alleen het gefluit van de vogeltjes..
Ondanks dat ik me dus flink ingespannen heb (omhoog lopen plus de buitentemperatuur… pfff) kon ik echt ontspannen zo in de natuur.