Sinds kort hebben we een Nespresso machine in huis. Sindsdien drink ik geregeld Cappuccino.
Vanwege mijn nierziekte mag ik geen caffeine-houdende dranken drinken. Of eigenlijk: de dietiste die ik tijdens mijn dialyse periode had vertelde me dat er onderzoeken zijn die aantonen dat caffeine ervoor zorgt dat mijn eigen nieren ‘zieker’ worden. Maar dat er ook onderzoeken zijn die dat weer tegenspreken. Dus mocht ik niet heel erg gehecht zijn aan caffeine, dat ik dat voor de zekerheid beter achterwege kon laten. Sindsdien drink ik geen gewone koffie, echte thee, cola en icetea meer. Ik zeg echte thee omdat rooibos bijvoorbeeld niet met theeblaadjes wordt gemaakt en daarmee dus geen thee is. Er zit geen theine in, wat weer familie is van caffeine.
De laatste tijd kom ik er ook steeds meer achter dat ik niet meer zo goed reageer op lactose in melk. Karnemelk, yoghurt en kaas gaan wel goed, want daar zit minder lactose in, maar melk en dus ook koffiemelk vallen steeds vaker verkeerd.
Gelukkig zijn de nespresso cupjes ook in de caffeine-vrije variant te koop dus maak ik tegenwoordig een cappuccino/latte machiato (wat is het verschil.. beide espresso met veel melk toch?) van caffeine vrije koffie en sojamelk (Albert Heijn heeft handige halve liters pakken). Omdat soja net iets zoeter is hoef ik er geen suiker bij te doen wat natuurlijk ook nog eens een win is!
Ondertussen maakt Peter de rest van de Senseo pads op die we in huis hebben en dan gaat de Senseo de deur uit. Ik had natuurlijk altijd al caffeinevrije Senseo pads kunnen kopen, maar een verpakking blijft voor mij dan te lang staan waardoor de koffie niet meer zo lekker smaakt. Bij Nespresso heb je luchtdichte cups die dus veel langer goed blijven.