Vanochtend heb ik mijn eerste Corona vaccin gekregen.
Als niertransplantatie patient zit ik in de groep mensen met een extreem hoog risico op een slecht verloop van een corona-infectie. Toch heeft deze groep mensen nog moeten wachten tot april om uiteindelijk een vaccin te krijgen. In de allereerste plannen zouden de hoog-risico-mensen al halverwege februari aan de beurt zijn! In de loop van de tijd zijn er telkens andere groepen voor gegaan die blijkbaar eerder een vaccin nodig hadden.
Aan de andere kant… zelfs na mijn vaccinatie zal ik nog extra op moeten letten want een vaccin werkt nooit goed bij mensen die anti-afweer-medicatie slikken. Dus het vaccin zorg er in mijn geval voor dat ik in ieder geval niet meer richting IC moet bij een infectie maar het misschien wel thuis kan uitzieken.
Het komt er op neer dat ik dus nog steeds een hele kleine sociale bubbel aan hou om infectie te voorkomen.
Maar de vaccinatie… hoe ging die? Ik moest mij vanochtend dus melden in het Maxima Medisch Centrum in Veldhoven. In de gang stond een klein tafeltje met iemand die controleerde of ik alle formulieren wel bij me had en of ik wel was die ze opgeroepen hadden. Daarna mocht ik verder lopen naar de wachtrij voor het volgende tafeltje.
Aan het volgende tafeltje werd mijn ingevulde vragenlijst bekeken. Denk aan vragen zoals:
- valt u wel eens flauw bij het krijgen van een prik?
- bent u zwanger?
- heeft u corona klachten?
- slikt u bloedverdunners?
- heeft u wel eens een heftige allergische reactie gehad?
Omdat ik dus bloedverdunners slik kreeg ik een rode kaart mee en werd ik naar het ‘prikhokje’ verwezen. Even op de stoel gaan zitten, arm ontbloten, prikje erin en pleister erop! Er kwam nog een stickertje op mijn inentingskaart en ik kon verder naar de volgende tafel. Daar werd alles in de computer verwerkt en kreeg ik het vragenformulier mee voor de volgende vaccinatie. En door naar de volgende ruimte!
Het leek wel een soort terras! Er zaten allemaal mensen aan hun eigen tafeltje. Omdat ik een rode kaart had moest ik 15 minuten blijven zitten (mensen met een gele kaart moesten zelfs 30 minuten blijven). Er werd een drankje of stukje fruit aangeboden en toen de kookwekker af ging kreeg ik ook nog een uitrij-kaartje mee voor de slagboom bij de parkeerplaats.
We zijn inmiddels ongeveer 6 uur later en ik begin te voelen dat ik een vaccin in mijn arm heb gekregen. Vergelijkbaar met de griepprik is het prikplekje wat gevoelig (als een blauwe plek) en ik merk dat de spieren in mijn schouder ook een beetje protesteren. Als het nog wat erger word dan pak ik misschien een paracetamol maar op dit moment vind ik dat nog niet nodig. Ik ga het meemaken!
Op 7 mei krijg ik prik nummer 2. Maar daarover lezen jullie tegen die tijd wel meer.
Een korte update na de eerste nacht: De prikplek of de spieren rondom de prikplek protesteren behoorlijk waardoor ik niet zo gemakkelijk op mijn rechterzij kon liggen vannacht. Zittend aan mijn buro hoef ik mijn schouder niet zoveel te gebruiken dus dan is het prima te doen. Vanavond pak ik toch wel weer een paracetamol zodat ik in ieder geval de eerste uren wat minder last heb en dan ook op mijn rechterzij kan liggen (ik ben een zij-slaper en wissel ’s nachts veel af van links naar rechts).