Vandaag hebben Peter en ik een flinke wandeling door de sneeuw gemaakt. Peter had gelezen over de Reuselse kei en dus gingen we daar wandelen.
Van Wikipedia : Nabij de Groote Cirkel ligt de Reuselse Kei, een grote zwerfsteen van 1240 kg die echter niet met gletsjers is meegekomen zoals in Noord-Nederland, maar via een vroegere loop van de Maas waar hij in een grote ijsschots was vastgevroren. De ouderdom van het gesteente wordt geschat op 550 miljoen jaar.
Ik had een route uitgekozen die langs deze steen zou gaan.
Nou.. zo indrukwekkend was de kei dus niet. OK.. het is een flink stuk steen maar ik had een kei zo groot als een auto verwacht.. en dit was nog niet eens formaat brommertje!
De rest van de route was trouwens wel erg mooi en vooral ook rustig! Uiteindelijk kwamen we ook nog een stukje (herbouwd) Eerste Wereldoorlog tegen: Een grenspost tussen Nederland en Belgie inclusief de 3 hekken vol schrikdraad. Vervolgens zijn we nog een eindje langs de belgische grens gelopen met af en toe een oude grenspaal.
Het was uiteindelijk een pittige trippel: ongeveer 7 kilometer door half aangelopen sneeuw. Ik was blij dat we weer terug bij de auto waren. Maar het voelde toch ook wel lekker om buiten te zijn. Zeker het stukje waar het windstil was en we met de zon op onze snuit liepen. Heerlijk wat zo’n zonnetje al kan doen!