Gisteravond sprak premier Rutte uit wat ik al veel langer zag aankomen : we gaan op slot in een harde lockdown. Vrijwel alles gaat dicht en dat voor 5 weken lang.
Drommen mensen besloten gistermiddag dat ze dus toch nog maar even kerstinkopen moesten gaan doen waardoor er lange rijen voor de winkels stonden.
Zucht… hebben die mensen nog nooit van online bestellen gehoord?
Ik doe dat al langer, maar zeker sinds het begin van deze Corona-ellende kies ik er steeds vaker voor om mijn spullen thuis te laten bezorgen in plaats van naar de winkel te gaan. De winkel heeft nog steeds omzet, de postbezorger heeft het druk en ik heb mijn spullen. Ideaal!
Ik snap dat het heel vervelend is voor iedereen. Peter en ik mogen niet meer naar onze sportvereniging. Priscilla mag niet meer naar haar stage en haalt dus misschien haar uren niet voor het einde van dit schooljaar. Mijn pedicure is afgezegd. Gelukkig ben ik vorige week nog bij de kapper geweest 🙂
Maar wat is nu belangrijker? Nu 5 weken ‘stil’ staan of doodziek worden?
Nu zijn het misschien ‘maar’ 10.000 besmettingen per dag maar dat loopt hard op als we niets doen. Je denkt misschien ‘dit treft mij niet’ maar als we steeds meer besmette mensen hebben, wordt de kans op je eigen besmetting ook steeds groter. En wat als de zorg dan overbelast is? Dan zal er triage plaatsvinden: wie gaan we nog behandelen en wie moeten we dan maar opofferen.
Ik ga dat risico niet lopen! Mijn sociale bubbel was al klein, maar daar ga ik nog eens kritisch naar kijken. En als iedereen dat nou eens zou doen, dan kunnen we het zorgpersoneel hopelijk toch nog een beetje lucht geven met de kerstdagen.