Vanavond was het Balkan Night in muziekcentrum Frits Philips. En ik had hier, samen met Loek en Chantal, al maanden geleden kaartjes voor besteld.
Ik had behoorlijk veel zin om erheen te gaan, helemaal toen bleek dat Gerwil – mijn oud-orkestleider – vanavond ook zou spelen tijdens de Balkan Night!
Dus na een heerlijk etentje gingen we vol verwachting naar het muziekcentrum.
De voorstelling was opgedeeld in 2 delen. In het eerste deel speelde Parne Gadje, de band waar Gerwil in speelt. Ik had hen nog nooit gehoord en was erg benieuwd. Ik zag een band die gewoon goed klonk en lekker speelde. Heel afwisselend, maar toch een geheel. En (dat werd ons na de pauze extra duidelijk) ook met veel dynamiek.
Na de pauze kwam Fanfare Tirana het podium op. In eerste instantie met z’n drie-tjes, maar vlug daarna gevolgd door de rest van de fanfare. Naast een drummer, een slagwerker en een toetsenist had Fanfare Tirana ook nog 9 blazers op het podium. En geloof me.. die maken me een bak lawaai!!
Niet dat ze slecht speelden hoor, helemaal niet. Ze speelden strak, ritmisch, afwisselend, maar ook allemaal samen.
Toen uiteindelijk het concert afgelopen was toeterden mijn oren nog door. Ik ga dadelijk maar stilletjes in bed liggen in de hoop dat morgenvroeg mijn oren weer tot rust gekomen zijn. Want zo’n concert is leuk, maar mijn oren zijn daar niet voor gemaakt.