Nu dat Pris thuis studeert en niet veel meer met de fiets weg gaat komt er eigenlijk nog zelden iemand door de poort. En dus was het kleine groenstrookje achter onze schuur een oerwoud van brandnetels geworden.
Vandaag was het een stuk minder warm. Een prima temperatuur om het oerwoud te bedwingen.
De brandnetels stonden al zo’n 80 centimeter hoog maar Peter durfde de strijd wel aan met een heggeschaar. En ik harkte daarna alles bij elkaar om het in de groene kliko te doen.
Eigenlijk was het een klusje van niks maar dat is bij ons vaker het geval. Het beginnen is het probleem.
Eigenlijk zouden we dit geregeld moeten doen in de hoop dat het onkruid wat minder wordt. Of misschien moeten we de grond een keer flink omspitten. Maar dat laatste zal wel lastig zijn want er zitten flink wat wortels in de grond daar.
Onze klussende buurman (ja, hij is nog steeds bezig al begint het nu wel op te schieten. De stucadoors zijn inmiddels begonnen) wil over een paar jaar een nieuwe schuur gaan metselen en misschien doen we wel met hem mee. In dat geval komt er misschien ook wel een graafmachientje en dan is ons oerwoud zo weg!
Image by 1495068 from Pixabay