Toen mijn moeder halverwege juni overleed liet zij een grote vrijstaande woning achter die mijn zus en ik vervolgens erfden.
Omdat zowel mijn zus als ik er niet willen gaan wonen zal het dus verkocht gaan worden. Maar eerst moet het leeggeruimd worden.
De afgelopen weken zijn we bezig geweest om het huis systematisch langs te gaan waarbij we alle kasten, laden en dozen opengemaakt hebben om te kijken of er iets in zat wat we graag wilden houden. Wat een herinneringen kwamen er boven en wat een verrassingen soms ook!
De trouwjurk van mijn moeder, militaire insignes van mijn vader, het poezie-album van mijn moeder, het trouwboekje van opa en oma, kranten uit 1953 van de watersnoodramp en ga zo maar door.
Een aantal dingen hebben we zelf gehouden waarbij er eigenlijk amper discussie was over wie het mee zou nemen. Van andere dingen vonden we dat het in de familie moest blijven, maar dat hoefde niet direct een van ons twee te zijn. En dus hebben we dat onder de familie van zowel mijn vader als mijn moeder uitgedeeld. En toen waren er nog spullen waarvan we wisten dat anderen er erg blij mee zouden zijn. En dus gingen de religieuze schilderijen en beelden naar een museum. De kaarten die mijn moeder al gemaakt had en knutselspullen gingen naar de plaatselijke afdeling van De Zonnebloem waar mijn moeder wekelijks kaarten ging maken. En de schetsboeken vol krantenknipsels gingen naar de vereniging die zich bezig houdt met de plaatselijke historie.
Aankomende zaterdag halen we de grotere spullen mee die we nog willen houden en daarna komt er een professionele woningontruimer die het hele huis in 1 dag leeg maakt. Zij zoeken uit wat er nog bruikbaar is: zo gaat kleding naar het Leger des Heils, witgoed gaat naar de Nijmeegse studentenhuisvesting en andere bruikbare spullen gaan naar de kringloop winkel. Wat niet herbruikbaar is wordt door dat bedrijf afgevoerd naar de milieustraat. Aan het einde van de dag hebben ze ook de vloerbedekking verwijderd en alles netjes en schoon opgeleverd. Dat scheelt ons natuurlijk een heleboel werk. Maar wat vooral erg fijn is : zij hebben geen emotionele band met de spullen die ze weggooien. Voor ons was dat waarschijnlijk toch nog wel een moeilijke taak geweest.
Aan het einde van die dag is het huis dus eigenlijk verkoopklaar. Kopers voor het huis hebben zich trouwens ook al gemeld maar daarover later meer.