Pas 5 weken geleden schreef ik dat mijn moeder van de arts nog 3 maanden had gekregen. Gisterochtend is ze veel vroeger dan verwacht overleden.
Blijkbaar ging het van donderdag op vrijdagnacht slecht. Mijn moeder was onrustig, wist niet hoe ze moest liggen en ook de morfine pleisters leken niet te werken. Jo heeft die hele nacht bij haar gelegen en vroeg in de ochtend Sandra gebeld. Rond 5:30 kreeg ik telefoon van Sandra. Het ging niet goed met mam en of ik wilde komen.
Samen met Peter zijn we naar haar toe gereden. Mam was niet meer zo onrustig als die nacht, maar het was duidelijk dat het einde nu snel zou naderen.
Net na 8 uur in de ochtend kwam de huisarts en heeft mijn moeder uitgesproken dat ze niet nog een keer zo’n nacht in wilde gaan. De huisarts heeft toen de procedure in gang gezet om haar een slaapmiddel toe te kunnen dienen waardoor mijn moeder zou gaan slapen zodat ze haar laatste dagen/uren niet meer bewust mee zou maken. Mam was blij met die belofte van de huisarts en ik had het idee dat het haar al wat rust gaf.
Rond 10 uur in de ochtend kwam de Buurtzorg weer terug (ze waren er vroeg in de ochtend ook geweest) om mijn moeder te verzorgen zoals gewoonlijk. Peter en Sandra zijn vlug even naar de apotheek gegaan om het slaapmiddel op te halen die de huisarts tussen 12 en 1 zou toedienen.
Ik stond bij mam terwijl ze gewassen werd. Haar ademhaling stokte een paar keer waarna de buurtzorg me vertelde dat ik Jo moest gaan halen. Het zou nu echt niet lang meer duren. En terwijl ik Jo riep is mam heel rustig overleden.
De ontspanning op haar gezicht was een troost voor ons allemaal. Ze had genoeg geleden, ze was klaar, het was af.
En natuurlijk had ik liever gehad dat ze nog minstens 10 jaar in goede gezondheid had doorgeleefd, maar dat kon niet. Het was voor ons allemaal een lijdensweg geweest als ze dit nog langer had moeten doorstaan. En door er stiekem tussenuit te piepen nog voor de huisarts haar in slaap kwam brengen is dan ook wel typerend voor mijn moeder de laatste weken. Zo duidelijk in wat ze wel en niet wilde. En de regie volledig in eigen hand.
Rust zacht mam… je hebt genoeg gestreden.