Met fijne verhalen van vrienden en collega’s in mijn achterhoofd over stukgetrokken stukken kaak en openliggende zenuwen stond ik vanochtend bij de tandarts op de stoep.Mijn derde verstandskies stond gepland om eruit te worden getrokken. En dankzij de enge verhalen die ik de week ervoor gehoord had was ik behoorlijk nerveus.
Maar ja.. eigenlijk moet ik niet naar die enge verhalen luisteren. Want als ik een ‘moeilijke’ kies zou hebben, dan zou de tandarts die nooit zelf durven verwijderen.
Na de verdoving en het vervangen van een oude vulling (dat moest ook gebeuren) begon de tandarts aan mijn verstandskies en zette ik me schrap voor iets wat helemaal niet kwam. Het klonk als een laars die uit diepe modder getrokken werd en na twee keer duwen was de kies er al uit! Geen enkel probleem!
Ik kreeg een watje in mijn mond gestopt en binnen een kwartier na het begin van de behandeling stond ik alweer buiten (en dat is inclusief 10 minuten wachten en het opnieuw vullen van een kies).
Ok, ik geef toe, het voelde tot een uur of 2 wel wat raar als ik iets wou eten want ik voelde de helft van mijn lip niet. Maar zodra de verdoving bijna uitgewerkt was heb ik maar wat paracetamol genomen. Een kies trekken doet nu eenmaal even pijn en dan vind ik het geen probleem om een pijnstiller te nemen.
Vanavond gewoon op tijd naar bed toe met nog een keer twee paracetamol en dan zal het morgen een stuk beter gaan. Volgende maand is mijn laatste beetje verstand aan de beurt en dan hoop ik voorlopig even van de spannende tandartsbezoeken af te zijn.