Vorige week maandag heeft mam opnieuw een scan gehad. En waar we al bang voor waren: de kanker is weer terug…
Het gesprek met de oncoloog was duidelijk. Mijn moeder heeft twee keuzes:
- Ze gaat opnieuw het traject van chemokuren in. Na de tweede kuur kunnen ze zien of de kuur aanslaat maar de oncoloog gaf aan dat dit maar in 30% van de gevallen gebeurt. Bovendien geven ze maar 6 kuren waarna het weer wachten is waar de kanker terug komt. En dat laatste is zeker.
- Ze gaat geen chemokuren meer doen. In dat geval geeft de oncoloog haar nog maar 3 maanden.
Afgelopen weekend hebben mam, Jo, Sandra en ik hierover gesproken. Het is eigenlijk kiezen uit twee kwaden. Want de chemokuren zijn ontzettend zwaar. Als het al aanslaat is het maar de vraag of het echt veel verbetering zal zijn. Maar de andere optie is 3 maanden en dat is ook iets wat je eigenlijk niet wilt.
Uiteindelijk hebben we mams gevoel gevolgd. Ze voelt dat haar lichaam ‘op’ is. Ze ziet een volgende set aan chemokuren als een marteling zonder dat daar op het einde iets goeds uit komt.
De komende tijd gaat dus zwaar worden maar ik sta wel achter mams keuze.
Goed verwoord, Ingrid. Sta er net zo in.