Het was de afgelopen weken koud.. heel koud.
Gelukkig hoef ik er niet veel doorheen te wandelen en zit ik in de ochtend en in de middag in mijn auto en de rest van de tijd in een warm kantoor of huis.
Sterker nog : deze kou was zo droog dat ik niet eens mijn voorruit hoefde te krabben!
Afgelopen vrijdag vertelde het weerbericht mij dat de temperatuur omhoog zou gaan. Maar dat gaat eigenlijk altijd samen met regen. En regen en bevroren grond gaan niet samen! Dat geeft ijzel!
En dus ben ik vrijdag op tijd naar huis gegaan toen de eerste witte ‘griebels’ in Maastricht uit de lucht vielen. Ik schrijf bewust ‘griebels’ omdat het niet echt sneeuw was maar ook geen hagel en al zeker geen regen, want die is niet wit.
Vrijdag avond zijn we maar niet meer de deur uit gegaan. Bovendien was ik doodmoe en lag ik voor 9 uur al in mijn bed te slapen. De volgende ochtend stond ik om 9 uur op (jaja, het klokje rond geslapen met een wakker moment om mijn medicijnen te slikken) en bleek er sneeuw te liggen! En niet zo’n beetje ook!
Ik had verwacht dat de sneeuw zaterdag wel weg zou smelten maar de temperatuur zaterdag was niet eens hoog genoeg. Toch zijn we zaterdag erop uit gegaan en op de wegen was het gelukkig niet glad.
Vanochtend stond ik op en lag de sneeuw er dus nog steeds!! Maar volgens de weerberichten gaat de temperatuur nu toch echt de 10 graden in dus is het volgens mij nu gedaan met de winter. Heerlijk!!
Ik verheug me al helemaal op de vogeltjes die in de ochtend weer vrolijk gaan fluiten, de natuur die langzaam weer vol kleur komt en de zon die weer krachtiger wordt. En als de temperaturen boven de 20 graden gaan komen dan kunnen we ook weer eens gaan nadenken waar we met onze vouwwagen een weekendje heen kunnen gaan! Woohooo!!!
Stofsneeuw: Drentenaren zeggen dan ‘t gromt’.