Vandaag ben ik naar twee ziekenhuizen geweest voor een afspraak bij mijn nefroloog en een radioloog.
De afspraak in het MMC Veldhoven bij mijn nefroloog is de kwartaarlijkse controle. Mijn bloed zag er goed uit. Alle ‘afwijkingen’ horen nu eenmaal bij mij (de ontstekingswaarde die net boven de grens zit) of zijn verklaarbaar: De tacrolimus spiegel was wat laag maar dat kwam omdat er op dat moment 26 uur tussen zat sinds de laatste inname. Ook was mijn bloed een beetje zuurder geworden nu ik gestopt ben met de natriumbicarbonaat. Dit zat nog wel in de goede bandbreedte dus mocht ik doorgaan met het niet slikken van die pillen.
En voor de rest: geen eiwit in de urine en een kreatinine van 126. Zo laag ben ik niet eerder geweest!
Vanmiddag ben ik naar de locatie Eindhoven geweest voor een afspraak bij de radioloog voor een mammografie. Ik ben nog niet oud genoeg voor het landelijke onderzoek maar mijn nefroloog in Maastricht had er in mei om gevraagd. En aangezien zowel mijn oma als mijn moeder allebei borstkanker hebben gehad vond ik het niet erg om me nu al te laten onderzoeken.
Het maken van een mammografie is eigenlijk nog steeds best barbaars. Ze pletten je borsten met een druk van 10 kilo! Echt aangenaam is het dus niet al had ik het nog pijnlijker voorgesteld. De vier foto’s waren dus zo gemaakt waarna de radioloog de foto’s bekeek. Een paar minuten later kwam de verpleegkundige terug: Alles zag er goed uit dus er hoefde geen echo meer gemaakt te worden.
Top! Daar zijn we dus vijf jaar weer vanaf!