Spit

Sinds afgelopen zaterdag heb ik ontzettend pijn in mijn onderrug. Ik ben er niet mee naar de huisarts geweest, maar ik denk dat de diagnose “Spit” is.

Waardoor het precies komt weet ik niet, er is namelijk niet echt een moment geweest dat mijn rug ineens pijn deed. Maar ik heb wel een vermoeden.

– Vrijdag ben ik op andere schoenen naar mijn werk gegaan. Op zich niks mis mee, maar ze liepen ‘raar’ en dat heeft natuurlijk een effect op je rug. Maar vrijdag-avond nergens last van.
– Zaterdag ochtend ben ik gaan schieten. Het is koud op de baan en het leek of de kantine zelf ook niet goed verwarmd was, maar ik had er niet heel veel last van. Wel was ik door en door koud toen we rond lunchtijd weer thuis kwamen.
– Zaterdag vroeg in de middag hebben Peter en ik de stenen opgeruimd van het omgewaaide muurtje. Peter heeft de meeste bakstenen weggetild en ik heb met een spade de stukken specie in een emmer geschept en weggedragen. Niet heel zwaar werk maar wel een beweging die mijn rug normaal gesproken niet doet. Echter : geen last!
– Zaterdag middag zijn we nieuwe planken gaan halen die natuurlijk ook in en uit de auto getild moeten worden. Ook nu niet heel zwaar werk en toen het klaar was ook geen last van mijn rug.

Die planken hadden wel een hoop rommel gemaakt in mijn auto dus die heb ik met een kruimelzuiger opgezogen. En ik denk dat het toen de druppel was. Voorover gebukt in een auto staan en daarna de kruimelzuiger voor je uit reikend gebruiken is niet fijn voor je onderrug. Ik was klaar en dacht : “en nu wil ik zitten!”.
Nog steeds geen ‘knak’ dus, maar toen ik opstond uit de bank om te gaan eten kwam ik amper nog overeind en mijn linkerbeen wou liever niet gestrekt worden terwijl ik stond. Toen ik een stukje door het huis gestrompeld had ging het wat beter en leek het weer soepeler te worden. Maar een half uurtje stil zitten en het hele feest begon weer van vooraf aan.

Zondag wilden we gaan geocachen, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Wandelen is blijkbaar goed voor mijn rug, maar 6 kilometer is dan wel weer wat veel. Dus heb ik het zondag rustig aan gedaan. Maandag moest ik weer naar het werk (in Eindhoven, want Venlo is dicht) en met wat paracetamol en regelmatig wandelen naar de koffie-automaat gaat het.
Vanochtend leek het al weer wat soepeler te gaan, maar die paracetamol heb ik net toch maar weer gepakt. Ik gok dat ik er nog wel een weekje last van ga hebben. Als ik maar geregeld blijf wandelen en goed op mijn houding blijf letten dan moet het goed komen!