[Deze blogs zijn in januari 2017 toegevoegd aan Ingcrediblog. Het zijn de teksten die we toendertijd op onze HIO2Oz weblog plaatsten toen we met de vriendengroep naar Australie zijn gegaan] Eigenlijk had dit artikel niet geschreven hoeven worden, omdat we vandaag alleen maar gereden hebben.
Helaas is dit niet het geval. Na al het stralende weer van de afgelopen dagen was het vandaag het regenseizoen.
De chauffeur was druk bezig de regen te penetreren en de bijrijder zag nog net een bord met daarop de woorden ‘fuel’ en ’81’ terwijl ze een houten keet met een pomp voorbijreden.
Vele kilometers later begon het lampje ‘low fuel’ te branden. Het regende nog steeds en op de kaart stond geen plaatsje aangegeven. En aangezien een camper niet op lucht rijdt, stonden we met een lege tank langs Highway 1 (zeg maar de A2 van Australië, maar dan 2-baans, slechter asfalt en veel slingeren). De schuldige chauffeur en bijrijder moesten van de overige 3 reisgenoten dus in de stromende regen en donkere duisternis op zoek naar diesel.
Twee minuten later waren ze terug. Het tankstation bleek 500m. verderop te zijn. En met een volgetankte camper zijn we op de camping achter het tankstation in “Gin Gin” neergestreken.
‘s Avonds hebben we ons tegoed gedaan aan een maaltijd in een pub. Vooral het bord eten van Hilde dwong respect af. In de woorden van de serveerster die deze veestapel bezorgde bij het kleinste lid van de groep: “Hope you’re hungry honey!”. En dat ze honger had bleek: op 1 worstje na had Hilde netjes haar bord leeg.
Later op de avond hebben we in dezelfde pub nog zitten kletsen met een local, die Melbourne maar niets vond maar wel onze namen op heeft geschreven en een Nederlandse vriendin ging bellen om te zeggen dat hij ons had ontmoet. Het was wel 2 uur ‘s middags in Nederland dus ze was aan het werk, maar hij zou nog wel een paar uurtjes opblijven om haar te kunnen bellen. Aan zijn staat van beneveling te zien zou het wel een paar uur duren voor hij zijn huis zou vinden, dus dat kwam goed uit.
[mappress mapid=”14″]