[Deze blogs zijn in januari 2017 toegevoegd aan Ingcrediblog. Het zijn de teksten die we toendertijd op onze HIO2Oz weblog plaatsten toen we met de vriendengroep naar Australie zijn gegaan]
We zijn op tijd opgestaan (wat kunnen vogels een herrie maken) om na een lang ontbijt niet helemaal op tijd naar Smithfield te rijden en daar op het kabelbaantje naar Karunda te stappen.
Vanuit het kabelbaantje hebben we prachtig uitzicht op 1000 verschillende kleuren groen die samen mooie uitzichten maken. Onderweg is een stop waar we onder leiding van een gids 15 minuten rond het stationnetje wandelen. Hij weet in die paar meters genoeg te wijzen en met grappige verhalen weet hij ons stiekem erg veel bij te brengen. Ook hebben we mooi uitzicht op een enorme waterval, die in dit droge seizoen niet meer is dan een ‘big drip’.
Na 3 kwartier komen we aan in Karunda waar we na het souvenirwinkeltje nog precies genoeg tijd hebben om te lunchen. We komen er achter dat Karunda zelf ook van alles te bieden heeft, maar helaas vertrekt ons ‘scenic treintje’ al weer om 14:00u. Het treintje biedt ook mooie uitzichten met informatie en namen die vast al weer vergeten zijn. We verdringen ons allemaal voor de ramen om vooral maar naar de 15 tunnels te kijken die we doorkomen. Onderweg zien we ook de big drip van de andere kant en zijn we al gauw weer aan het einde waar we met een bus terug naar het kabelbaantje gebracht worden.
Hier is namelijk ook nog het Tjapukai Aboriginal Centre. Hier kan je alles zien en leren over de Aboriginalcultuur. We beginnen met 2 mooie shows die uitleg geven over Aboriginalmythen en -historie. Hierna komen we toe aan het leuke stuk en mogen we eindelijk boomerangwerpen, speerwerpen en didgeridoo-en. Het speerwerpen werkte toch net iets anders als we gedacht hadden (met hulpstuk, voor info zie ‘De vallei van de paarden, van Jean Auel), en na wat uitleg kregen we allemaal een goed geluid uit de Didgeridoo..
Weer onderweg stoppen we kort bij de KFC voor het avondeten (met een muts die net tot 10 kon tellen: 1, 2, 10) en daarna rijden we nog een stuk voor we stoppen bij een camping waar we onze camper inpluggen.
We vinden al gauw een ideale stek waar we neerstrijken met wat chips, drank en toepkaarten. We maken kennis met een Ier die onder de indruk is van onze drankvoorraad (Cointreau, Tequila, Whisky, Bacardi en een fles cola). Hij vermeld meteen dat het onder de Ieren de gewoonte is om te delen. Waarop we hem in koor mededelen dat we Hollanders zijn. 🙂 Maar natuurlijk krijg deze goedgemutste Ier zijn shotje Tequila.
Als de lichten om 22:00u uitgaan kruipt Hilde in haar kamperbedje en schuift de rest aan bij de Ier en vrienden die een lampje hebben. We ontmoeten daar een Engelse (Nina) met een Australische vriend die 18 jaar in Son&Breugel gewoond heeft en vaak in de Kram kwam (onze stamkroeg op Stratumseind).
[mappress mapid=”10″]