[Deze blogs zijn in januari 2017 toegevoegd aan Ingcrediblog. Het zijn de teksten die we toendertijd op onze HIO2Oz weblog plaatsten toen we met de vriendengroep naar Australie zijn gegaan]
De heenreis. (25 september 7:00 am Nederlandse tijd tot 27 september 10:30 am Australische tijd)
De planning was als volgt:
Felix rijdt om 7 uur naar zijn ouders en samen met zijn vader haalt hij om 7:10 Ingmar op en om 7:20 Hilde. Daarna naar het station in Eindhoven alwaar Frank zich bij ons voegt en we met z’n vieren richting Utrecht gaan.
Ingrid pakt om 7:50 vanaf station Nijmegen de trein naar Utrecht. In Utrecht stapt Ingrid over in de trein van Hilde, Frank, Ingmar en Felix en gaat het complete gezelschap naar Schiphol (natuurlijk even overstappen in Duivendrecht). Om 9:40 komen we aan, checken we in en om 12:00 vliegen we naar Kuala Lumpur.
In onze naïviteit dachten we dat alles goed zou gaan met de treinreis, maar we werden er pijnlijk aan herinnerd dat de NS nog steeds niet alles op orde heeft (we hebben allemaal al lang geen OV jaarkaart meer). Helaas hoorden Hilde, Frank, Ingmar en Felix in Eindhoven op het station dat er een wisselstoring was tussen ‘s Hertogenbosch en Utrecht en dat de reis een andere route zou volgen. Via Rotterdam welteverstaan.
Ingrid hoefde dus ook niet over te stappen op de andere trein en was zodoende om 9:20 al op Schiphol. De rest daarentegen kwam pas om 10:20 aan. Gelukkig nog steeds ruim op tijd voor het vliegtuig.
Hilde, Frank en Ingrid schaften ieder nog een groot condoom aan en we konden inchecken. Daarna meteen naar het vliegtuig en wegwezen.
De eerste vlucht ging van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Een vlucht van maar liefst 12 uur. Gelukkig was er voldoende te doen en te zien. Leuke spelletjes (Mario Bros, Jewel, Tetris), leuke films (Basic, X-Men II en The Core), leuke radio programma’s (maar de dertigste keer worden ze een beetje flauw) en een leuke stewardess (Lisa).
In Kuala Lumpur moesten we 3 uur wachten. Onze groep pikte hier nog een verstekelinge op (later meer hierover) en de nodige flessen drank (hierover op foto’s wellicht meer).
De tweede vlucht ging van Kuala Lumpur naar Brisbane (met 1 uur vertraging om bagage uit te laden van iemand die niet was komen opdagen). Weer leuke films (Done with Love en What a girl wants) weer leuke radio, helaas geen spelletjes en wat minder leuke stewardessen. Het einde van deze vlucht leek in de verste verte niet op droomvlucht maar meer op de python. Captain Kangaroo van Malaysian Airlines had moeite het vliegtuig in een rechte lijn te laten dalen. We kwamen dan ook allemaal met onze maag in de keel en blubber benen in Brisbane aan. Dat we niet zo lekker waren kan er ook mee te maken hebben dat het vliegtuig voor de landing volgespoten werd met pesticiden om enge beestjes uit Australië te weren (ja volgespoten… het was er mistig van).
Brisbane, dus douane. Frank moest zijn worstje aangeven en achterlaten bij de quarantaine. Zijn noten mochten wel door (Bierworstjes en pepernoten dus). De rest ging door het groene poortje en werd al direct door de douaniere gespot als IT-ers. In Australië heeft het vak der programmeurs nog aanzien en we mochten door een aparte scanner het land in.
Felix doet hierna nog goede zaken met onze verstekelinge (later hierover meer) en krijgt betaald in natura voor bewezen diensten (daarover later meer).
De eerste overnachting in Australië is in het Pegasus Motor Inn (zie weblinks). Een enorme suite waar we niet veel van genoten hebben want na een nachtrust van 11 tot 5:30, moesten we weer richting het vliegveld voor de laatste etappe van de reis (Brisbane naar Cairns).
De vlucht had geen films maar wel twee tv-series en een selectie van feestnummers waarop Ingmar, Ingrid en Felix lekker hebben zitten swingen. De twist al zittend is een uitdaging maar te doen evenals het headbangen. De polonaise werd lastiger dus die hebben we achterwege gelaten.
In Cairns hebben we ons hotel opgezocht en daar is de vakantie nu eindelijk echt begonnen.
[mappress mapid=”7″]