Afgelopen zondag ging er ineens een lampje branden op het dashboard van mijn auto.
Een oranje lampje van een lampje. Oftewel ergens was een lampje stuk. Mijn moeder en ik zijn allebei rond de auto gelopen maar konden geen stuk lampje vinden, alles brandde gewoon wat moest branden.
Toen ik ‘s avonds Peter ook nog eens liet controleren was het lampje niet meer aan. Hmmmz, raar…..maar ok.
Maandag ochtend brandde het lampje weer en het ging niet meer uit. En aangezien een bezoekje aan de garage mij niks kost (lang leve de leaseauto) besloot ik vanmiddag maar even bij ze langs te gaan.
Een half uurtje later kreeg ik mijn sleutels weer terug. “Het lampje is gemaakt mevrouw. U kunt weer verder rijden.”
Maar welk lampje was er dan stuk? Het insteeklampje!
WAT IS IN VREDESNAAM EEN INSTEEKLAMPJE?
Misschien moet ik maar stoppen met vragen wat er mis was met mijn auto want de vorige keren kreeg ik ook al zulke wazige antwoorden terug: een loszittende ankerplaat en een lekkend ventiel-deksel-afdicht-dop-ringetje (of zoiets)