Of eigenlijk: dagje wachten.
Vanochten om 7:15 parkeerde ik mijn auto in de parkeergarage van het Academisch ziekenhuis Maastricht. Om 7:20 stond ik bij de prikpoli te wachten om mijn buisjes op te halen. De prikpoli gaat namelijk pas 10 minuten later open.
Vervolgens was het 20 minuten wachten totdat ik geprikt kon worden op de dialyse afdeling.
Rond 8:30 begon het wachten op de nefroloog. Ik had een afspraak om 10:20 maar het werd uiteindelijk nog 20 minuten later dat ik pas naar binnen kon.
Zo’n 20 minuten later stond ik weer buiten en kon ik naar de apotheek. Daar hingen ze figuurlijk met de benen buiten dus ook daar was het wachten totdat ik mijn medicijnen kreeg.
Het was rond 12 uur dat ik naar het restaurant kon om te gaan lunchen.
Waarna het wachten begon omdat ik om 13:30 nog een afspraak had om mijn shunt te controleren.
14:30 kon ik eindelijk weer naar huis. Moe van het lange wachten maar tevreden over de uitslagen: kreatinine was 135 en de ‘vernauwing’ in mijn oksel was breder dan de vorige keer.