Nieuwe hobby?

Ik zoek al een tijdje naar een nieuwe hobby.

Ik ben in 2013 gestopt met accordeon spelen. Toendertijd omdat ik er gewoon de puf niet meer voor had. Niet veel later moest ik aan de dialyse en vond ik het eng om te spelen met zo’n katheter die in de buurt van de balg van mijn accordeon hing. Stel je voor dat ik erachter bleef hangen!
Nadat ik mijn shunt kreeg mocht ik mijn linkerarm niet meer flink belasten. En dat was uiteindelijk de genadeklap. Bij het accordeon spelen komt het meest zware werk op je linkerarm en -schouder terecht.
Ik heb mijn accordeon in de opslag gezet en daar staat hij nu nog steeds.

Een paar maanden geleden zag ik een oproepje in de krant dat een koor zangeressen zocht. Ik had een paar jaar geleden met datzelfde koor al eens een optreden gedaan. Toendertijd samen met Dojna (toen nog Iduna), maar misschien dat ik nu mee kon gaan zingen? Op die manier kon ik toch gewoon muziek blijven maken zonder dat ik een zwaar instrument mee moest nemen.
Uiteindelijk besloot ik dat toch maar niet te doen. Zingen in een koor betekent dat je wekelijks aanwezig hoort te zijn en ik had het idee dat ik dat niet zou gaan redden. Te vaak zou ik na een dag werken te moe zijn om ook de concentratie van het zingen in een koor nog op te brengen.

Maar wat dan wel? Kaarten maken vind ik nog steeds erg leuk en dat blijf ik ook doen, maar dat is best een solo-hobby. Ik wil daarnaast een hobby waarbij ik met meerdere mensen samen ben zonder dat ik afhankelijk van hen ben of dat zij afhankelijk van mij zijn. Reden daarvoor is dat ik niet weet of ik wekelijks de energie heb om te komen.

Peter gaat al een paar jaar naar een schietvereniging. Ik was al een paar keer meegegaan om te kijken hoe het daar was en ik dacht laatst : waarom niet gaan schieten? Het is een activiteit die je in je eentje moet doen, maar bij de schietvereniging sta je wel met 6 personen naast elkaar op de baan. En als je niet schiet, zit je in de kantine ernaast gezellig te kletsen met een drankje erbij. Je bepaalt zelf hoe lang je wilt gaan schieten dus wat dat betreft is het ideaal: ik kan afhankelijk van mijn energie gewoon een avondje kletsen, even gaan schieten of langer gaan schieten.

En als je denkt dat het makkelijk is, dan denk je verkeerd! Ik heb gisteren mijn eerste schietles gehad en er komt nog een heleboel bij kijken! Vooral de schiethouding is iets waar ik nog aan moet wennen. De spieren in mijn lijf waren niet gewend aan die houding. Daarnaast komt er een speciale ademhaling techniek bij kijken. En bovendien is het voornamelijk een concentratie sport.

Je kunt bij die vereniging echt competetief gaan schieten, met wedstrijden met andere verenigingen of schutters. Ik denk dat ik er voorlopig alleen mijn eigen wedstrijdje van maak: iedere week proberen om mezelf te verbeteren.

Ik word sowieso eerst 6 maanden aspirant lid waarna er besloten wordt of ik echt lid mag worden. Het eerste half jaar mag ik schieten met een verenigingswapen of met een luchtgeweer van Peter. De kosten voor dat eerste half jaar komen waarschijnlijk niet boven de 50 euro uit en dus ga ik het komende half jaar kijken of dit echt een hobby voor mij is.