Vandaag werd ik in Maastricht verwacht voor de kruisproeven.
Mijn eerste afspraak was bij John Dackus, de nurse practitioner van de transplantatie afdeling. Hij heeft mijn vragen rustig beantwoord en heeft daarna vijftien (15!!!) buisjes bloed afgenomen voor de kruisproef. Op basis van de weefseltyperingen van mijn bloed en dat van de donor is een eerste match gemaakt. Dat is ook de reden waarom ik gekozen ben. Maar de kruisproef is de echte test of de donor en ik elkaar verdragen. Dus het hele feest kan nog steeds niet doorgaan!
Aan het einde van de afspraak met John kreeg ik nog een verzoek om een ECG (hartfilmpje) te laten maken en kreeg ik twee potjes mee die ik vandaag een keer moest vol plassen.
De volgende afspraak was bij nefroloog van Duijnhoven. Ze heeft me vlug even onderzocht (is er plaats voor de nieuwe nier) en de laatste medicijnlijst doorgenomen. Daarop staat een bloedverdunner die het onmogelijk maakt om een biopt te nemen, dus die moet ik 5 dagen voor de operatie stoppen. Of ik mezelf kon aanprikken, want dan zou ik voor die 5 dagen een spuitje krijgen. Jahoor, ik prik mezelf ook tijdens dialyse, zo’n klein naaldje in mijn ruim aanwezige buikvet zal geen probleem zijn!
Op naar het Hart en Vaatcentrum voor de ECG. Ik was meteen aan de beurt dus dat was ook in 5 minuten gepiept. Daarna heb ik de twee potjes volgeplast zodat ik die terug kon geven aan de balie bij Interne Geneeskunde. Ik moest daar toch zijn want Philip Ulrichts, de andere nurse practitioner, zou mij en Peter rondleiden over de transplantatie afdeling D5.
Na een korte introductie over de operatie en vooral de herstelperiode erna kreeg ik een van de kamers te zien waar ik zou komen te liggen. Een ruime eenpersoonskamer met eigen douche en toilet!
Daarna kregen we nog een korte uitleg over de medicijnstudie die op dit moment loopt onder de getransplanteerden. Op de dag van de transplantatie wordt me gevraagd of ik hieraan mee wil doen, maar ik heb nu alvast wat info gekregen omerover na te denken.
Tot slot zijn Peter en ik nog even mijn spuitjes gaan halen bij de apotheek en konden we weer naar huis. En nu wachten op de uitslag van de kruisproef en urine kweken!
Het gekke is dat Maastricht er eigenlijk al van uit gaat dat ik geopereerd ga worden. Ik geloof er zelf nog niet zo in… Het is zo’n onwerkelijk idee!!Ik ga denk ik pas echt enthousiast worden als ik een OK krijg van de kruisproef en helemaal als ik uit de verkoeverkamer kom.