Vanmiddag rond half vier werd ik gebeld door nefroloog Beerenhout.
Of eigenlijk: Ik was te laat met opnemen omdat mijn mobiele telefoon ergens onderin mijn tas lag, dus Peter werd gebeld.
Hij nam op en ik hoor hem zeggen: ze zit naast me…. momentje! Met de mededeling “een internist van het MMC” kreeg ik de telefoon in mijn handen geduwd.
Toen hoorde ik pas dat het Beerenhout was. “Niet schrikken hoor, er is niks ernstigs aan de hand. Er is een altruistische donor die zich gemeld heeft bij het ziekenhuis in Maastricht en jij bent een match. Wil je die nier hebben?”
JAZEKER!!!
Eigenlijk had ik er nog helemaal niet op gerekend, de gemiddelde wachtlijst is namelijk 4 jaar. En ik ben er geloof ik ook nog helemaal niet klaar voor. Maar ja… wanneer ben je wel klaar voor zo’n levensveranderende operatie?
Dus… ja! ik ben er klaar voor!
Omdat het een levende donor is hoef ik niet accuut naar Maastricht maar wordt alles gepland. De donor wil alles alleen vlug laten verlopen en dus moet ik woensdag naar Maastricht voor de kruisproeven en staat de datum voor de operatie al vast. Als alle onderzoeken goed zijn dan krijg ik op 1 april mijn nieuwe nier. En dat is geen grap!
Het is dus nog niet zeker of het allemaal doorgaat, dus ik ben nu nog gematigd blij. En helemaal vol van adrenaline… En gestresst over wat er op me af komt… En…. En….
Hoera! Ik duim voor je dat het doorgaat!
Ik hoop voor je dat het doorgaat .Het is nog een hele weg te gaan, maar ik zal het kaarsje laten branden, en bij je zijn.
Laat maar gebeuren wat moet.