Na een tijdje getwijfeld te hebben heb ik besloten om mezelf in te schrijven bij een datingsite.
Niet dat ik wanhopig op zoek was maar het zou wel fijn zijn om iemand tegen te komen. En de kans dat er iemand bij mijn voordeur zou staan met de mededeling “hier ben ik!” is heel klein. Dus als er iets moest gebeuren dan zal ik het zelf moeten doen.
Eerste stap was uitzoeken welke site. De betaalde sites zijn duur, bovendien gaat dat tegen mijn principes in. Na nog wat review sites te hebben bekeken bleef Twoo.nl over.
Ik schreef me in, vulde mijn profiel in en keek er wat rond. En een paar minuten later werd ik al aangesproken (via de chat functie). Helaas zitten er een heleboel wanhopige mannen blijkbaar te wachten tot een nieuwe vrouw zich aanmeld. Want het regende chatverzoeken. De meesten begonnen hun chat met “hee, schatje! Waarmee kan ik je verwennen?” of “hee, lekker ding, wat is je cupmaat?”. Daar zat ik dus helemaal niet op te wachten. Deze mannen werden geblokkeerd en ik sloot de site af. Op deze manier had ik er geen zin in!
De dag erna kwamen er weer van dat soort mannen, maar gelukkig ook wat normale. En bij een ervan klikte het gewoon heel goed. Ik had mezelf voorgenomen om niet meteen af te spreken, maar na nog een paar avondjes gechat te hebben vond ik het wel tijd voor een kopje koffie.
En zo stond ik dus op zaterdagmiddag bij De Schalm in Veldhoven.. Stikzenuwachtig! En daar stond hij voor mijn neus: Hoi ik ben Peter! Zullen we naar een cafeetje gaan?
Ik geloof dat we die middag allebei nerveus waren want er vielen een hoop pijnlijke stiltes en er werd een beetje schaapachtig naar elkaar gegrijnsd. Na de koffie was ik blij dat de date over was. Wat een ongemakkelijke toestand was dat!
Maar die avond zaten we weer met elkaar te chatten. Wat een wereld van verschil! Dus drie dagen later de herkansing. Zou het dan beter gaan? Nou, eigenlijk niet. Minder stiltes, maar nog steeds dat ongemakkelijke. Aan het einde van de date geef ik Peter een knuffel en ga naar huis. Zie je wel, dit wordt niks.
Maar toch blijft het raar… Waarom kunnen we ‘s avonds uren chatten en als we elkaar zien loopt het zo stroef? Dus weer een paar dagen spreken we nog een keer af. En maar goed ook want dit keer was perfect!
…… en ze leefden nog lang en gelukkig 🙂
Update: mijn account bij Twoo heb ik inmiddels verwijderd.