Gedotterd

Vanmiddag ben ik gedotterd.

Rond 11 uur werd ik in Maastricht verwacht waarna ik een infuus zou krijgen ter bescherming van mijn nieren. Het prikken van dat infuus ging zoals verwacht dramatisch: na twee mislukte pogingen in mijn voet vonden ze toch een (pijnlijk) plekje op mijn hand. Daar ging een uur lang natriumwaterstofcarbonaat (bluspoeder 😉 ) doorheen.

Na dat uur en nog even wachten werd ik naar de rontgen kamer gereden waar ik klaar gemaakt werd voor de dotterbehandeling. Er zouden 3 vernauwingen zijn, waarvan een van mijn hart naar de shunt en 2 van de shunt terug naar het hart.
De eerste vernauwing werd niet gevonden. En van de andere twee vernauwingen bleek er ook maar 1 zichtbaar te zijn. En dat was de vernauwing die we maandag ook al op de duplex hadden gezien.
Die ene vernauwing is door het opblazen van een ballonnetje (3x) opgelost.

Om 16:00 was ik weer terug op de kamer waar ik nog drie uur lang “bluspoeder” kreeg. Daarna konden mijn moeder, Jo en ik weer naar huis.

Vanaf nu ben ik dus 3 keer zo breed en kan er morgen op de dialyse gas erop!!