Afgelopen zondag had Dojna een optreden in Nijmegen. En omdat ik al een paar maanden niet meegerepeteerd heb moesten ze zonder mij spelen. Ik ben natuurlijk wel gaan luisteren. Het was raar om niet mee te ‘mogen’ doen. Maar ze hebben zonder mij toch een leuk programma gebracht.
Veel nummers die we nog maar net waren begonnen toen ik niet meer kwam zijn nu af. En ze hadden ook nieuwe nummers die ik nog nooit gehoord had. Het was een gevarieerd programma en om me heen zag ik meetikkende voeten en handen. In de pauze en naderhand heb ik nog even met mijn medemuzikanten kunnen kletsen. Hopelijk krijg ik over een paar weken groen licht van de vaatchirurg om weer accordeon te mogen spelen, want dan wil ik toch wel weer proberen om naar de repetities te komen.
En mocht het te zwaar zijn, dan is een kleinere accordion misschien een optie xxx