Gisteravond ben ik vroeg gaan slapen. Erg vroeg zelfs. Ik lag al om half 10 in mijn bed.
Nu gebeurt dat mij heel af en toe, dus ik vond dat nog niet zo gek. Maar vanochtend wist ik wat er mis was: een pijnlijke keel en een hoofd vol ‘snot’.
Omdat ik geen koorts had, ben ik toch maar gaan werken. Met een halve apotheek aan spullen bij me om te proberen of ik mijn ziek-zijn nog kon stoppen.
Maar rond de lunch werd het duidelijk en ben ik naar huis gegaan. Daar bleek dat ik ondertussen toch koorts had ontwikkeld en ben ik dus overgegaan op het ‘rampenscenario’: mijn huis staat vol met vruchtensappen, fruit, strepsils, paracetamol, zakdoekjes, tissues en stoom-maaltijden. Hiermee red ik het de komende dagen en daarna ben ik waarschijnlijk weer helemaal de oude.
Maar voorlopig drupt mijn neus nog even..