En vandaag was dus de tandarts aan de beurt om 45 minuten aan mijn gebit te sleutelen. Zonder verdoving heb ik twee vullingen laten zetten. Het boren en vullen viel uiteindelijk toch weer enorm mee (je hebt altijd zo’n moment tijdens het boren dat je denkt: AAAAUWWW, maar dat is eigenlijk al voorbij voordat je het kunt zeggen).
Wat ik alweer vergeten was van vorige keren is dat het daarna altijd zo vervelend aanvoelt. Alsof mijn kiezen uit elkaar worden geduwd, een constant zeurend pijntje. Niet enorm pijnlijk, maar vervelend aanwezig. Dus ik vind mijzelf vandaag enorm zielig en heb allerlei lekkere dingetjes in huis gehaald voor de lunch. Zodadelijk ga ik nog shoppen in de stad en morgen is het waarschijnlijk weer allemaal over.
aug302007