Gisteravond zijn we met een wat kleiner HIO groepje weer gaan uit eten en naar de film geweest. Dit keer was het (op nadrukkelijk verzoek van Hilde) Spiderman 3.
Vandaag hoorde ik dat in Spiderman 2 de vriendin niet weet wie Spiderman is. In deel 3 weet ze dat ‘ineens’ wel en dus zouden er een aantal comics overgeslagen zijn. Nou ja.. maakt mij niet zoveel uit.. ik heb deel 2 niet gezien en de comics al helemaal niet!
Ik heb Spiderman 2 dus gemist, maar ik kon dit verhaal toch moeiteloos volgen. Doordat er af een toe een paar flashbacks waren verwerkt kon ik van de belangrijke momenten toch nog opmaken wat er in deel 2 gebeurt was.
En hoe vond ik de film? Als je niet te veel oplet op de fouten (het ene shot is zijn hoofd-kapje kapot en in het volgende shot heeft hij weer een compleet kapje op) en ook vooral niet nadenkt over ‘haalbaarheid/realiteit’ dan was het een leuke film. Veel snelheid en aktie, dus geen moment saai.
Behalve het einde. Dat was waardeloos. Wat mij betreft had de film een prima einde gehad bij de sterfscene. Maar nee.. hollywood films moeten goed eindigen en dus komt er nog een walgelijk romantisch stukje achteraan waarin Parker het toch nog goed maakt met zijn vriendin. JUCK!!