Een paar weken geleden vroeg een vriendin van mijn moeder of ik haar kleinzoon zou willen helpen met zijn lego. Hij had namelijk van Sinterklaas programmeerbare lego (Lego Mindstorms) gekregen, maar hij snapte nog niet zo goed hoe dat programmeren werkte.
En aangezien zij mij al geregeld geholpen heeft met klussen (behangen, gordijnen verstellen, etc) kon ik natuurlijk niet weigeren. En zo had ik dus afgelopen zaterdag een afspraak met Sander. Hij had zijn robot al gebouwd en het ding zag er indrukwekkend uit!
Het programmeerbare blok (dat grote grijze blok) was met allerlei draden aangesloten aan twee motoren (voor de wielen), een lichtsensor, tastsensor, geluidsensor en ultrasoon-sensor.
Het programmeren bleek enorm mee te vallen want er werden allerlei voorbeelden staps-gewijs uitgelegd. En zo hadden we een uur later het programma klaar waarbij de robot pas begon met rijden (met behulp van de motoren) zodra hij een balletje binnen 75 cm ‘zag’ (ultrasoon-sensor). Zodra hij tegen het balletje stootte (tastsensor) stopte hij en op het moment dat Sander in zijn handen klapte (geluidsensor) gingen de grijpers aan de voorkant dicht en grepen het balletje. Daarna draaide de robot zich om en liep vooruit totdat hij een zwarte lijn tegenkwam (lichtsensor) waar hij stopte en het balletje los liet.
Is dat gaaf of is dat gaaf?!