De spanning stijgt…

Nog twee-en-een-halve dag… en dan ga ik fris en fruitig de opnamestudio in!

Aan de ene kant zie ik er best wel tegenop, maar aan de andere kant heb ik er weer behoorlijk veel zin in. Dit wordt namelijk niet de eerste CD die ik ga opnemen. En ook heb ik deze studio al twee keer eerder een weekend lang kunnen bewonderen. Dus ik weet hoe de technicus werkt en wat de sfeer is van een opname-dag.

Hoe die sfeer dan is: optimistisch gespannen. Iedereen is een beetje nerveus maar ook goed geconcentreerd. De groep is tolerant als er iemand een foutje maakt (en we met z’n allen opnieuw moeten beginnen). De technicus straalt rust uit en is geduldig.

En waarom ik er tegenop zie? Hoe goed je je ook voorbereid .. op de opnamedag zelf valt het altijd tegen. En we moeten deze keer ook een zangstuk gaan opnemen (jaja.. ik ga zingen!) en vooral dat is erg lastig. Ik weet dus nu al dat we toch stiekum gaan stressen om er iets moois van te maken. En ondertussen weet ik van mezelf dat er na een dag volle concentratie redelijk vlug een dag migraine volgt.

Maar goed.. dat is gelukkig erna.. Eerst maar eens gezonde stress opbouwen voor zaterdag!