Ik sta voor de grootste beslissing in mijn leven tot nu toe volgens mij. Ik heb gisteren een tweede bezichtiging gedaan van het appartement wat me bij de eerste keer al erg beviel.
Mijn ouders zijn meegeweest en ook zij konden wel delen in mijn enthousiasme.
De lokatie is geweldig, de flat voelt veilig, het appartement zelf ziet er qua afwerking prima uit. Het balkon is ideaal, het is aan de koelste kant van de flat waar ik zelf helemaal geen problemen mee heb. De dingen die er nog moeten gebeuren zijn te overzien. Maar… wat Hilde al in een commentaar eerder had gezet: Vind ik het over een jaar niet te klein? Aan de andere kant: ik heb nu een aantal appartementen gezien die groter waren maar ze voelden minder ‘thuis’.
Ik moet maandag aan de makelaar laten weten of hij de onderhandelingen mag starten. En eigenlijk zegt mijn gevoel al ‘ja’ …