(Ont)spanning

Vandaag had ik een dagje vrij. Dat was vrij spontaan besloten omdat ik vandaag naar de tandarts moest wat oorspronkelijk voor komende maandag ochtend gepland stond.

De afspraak heb ik moeten vervroegen omdat ik mijn beugel kapot gebeten had en dit bij de echte tandarts gemaakt moest worden. Als het alleen de jaarlijkse controle was geweest dan had ik ‘gewoon’ bij de preventie-assistente kunnen gaan maandagochtend.

Maar goed, die afspraak was dus iets voor 12 uur ’s middags… in Limburg.. Net niet laat genoeg om voor de middag een halve dag te gaan werken en net niet vroeg genoeg om na de afspraak nog een halve dag te gaan. Dat werd dus een dagje vrij en uiteindelijk is dat ook wel lekker.

Mijn dag begon met eens lekker uitslapen. Dat draait nog eens lekker om als je wekker afgaat en je weet dat je mag blijven liggen.

Op een gegeven moment ben ik toch maar opgestaan om naar de tandarts te gaan. Op zich ben ik niet bang voor de tandarts maar spannend vind ik het wel. Zoiets duurt meestal hooguit een kwartiertje en dan ben je er weer vanaf. Maar waar ik wel een hekel aan heb is als de tandarts met zijn haak tussen je kiezen steek en vervolgens hard begint te trekken om zijn haak weer terug te krijgen. Op zo’n moment heb ik het idee dat hij mijn kiezen en al meeneemt. Daarna volgt nog altijd wat tandsteen verwijderen met een boortje-slijpertje-dingetje wat een enorm hoge frequentie piept en waarmee hij mijn tandvlees nog eens openrukt. Daarna volgt het verlossende “Spoelen maar”.. en hopla dat hele bakje vol bloed. Brrrrrr.. ik ben toch altijd weer blij als de tandarts weer klaar is.

Nadat ik met een opgelucht gevoel (en een weer vastgeplakte beugel) een nieuwe afspraak gemaakt had voor over 9 maanden ben ik bij mijn ouders gaan lunchen.

En vanavond had ik mijn derde uit-eten op rij deze week. Deze keer met mijn nichtje Doris en haar vriend Erik. Bij een gezellig italiaans restaurantje hebben we weer flink bijgekletst over het afgelopen half jaar. Volgens mij ben ik nu weer redelijk bij (en Doris ook) dus over 2,5 week kunnen we het over koetjes en kalfjes hebben als we elkaar weer zien op Eerste Kerstdag.

En zo eindigde vandaag volkomen ontspannen na wat gestress bij de tandarts vanochtend.