Vorige week ben ik met collega’s naar de film geweest. Het is Harry Potter geworden, maar we hadden het de weken ervoor over om naar Flightplan te gaan.
Uiteindelijk hebben we dat niet gedaan om te voorkomen dat Lea nog nachten erna niet zou slapen en constant de slaapkamer van haar dochtertje zou checken.
De film gaat namelijk over een vrouw (Jodie Foster) die met haar 6-jarig dochtertje van Berlijn naar New York vliegt om haar pas gestorven man te gaan begraven. Als ze na 3 uurtjes slapen wakker wordt is haar dochtertje verdwenen en niemand in het vliegtuig kan zich herinneren dat het dochtertje aan boord was en ook de passagierslijst vermeldt het meisje niet.
Dan begint er een paniekerige zoektocht met allerlei plots en wendingen die ik niet ga verklappen. De film is niet eng vanwege schrik-effecten of bloederige scenes. Het is wel eng omdat je als kijker niet weet of het dochtertje nu wel of niet aan boord is. Het einde vond ik dus best verrassend en daarmee heeft deze film wat mij betreft een ‘goed’ verdiend.