Ik had vandaag een afspraak bij een makelaar. Ik ben namelijk al een tijdje half/half op zoek naar iets nieuws.
Niet dat ik perse meteen weg moet hier, maar uiteindelijk wil ik toch terug naar Eindhoven. Dus ik hield al een tijdje Funda in de gaten en af en toe kwamen er dingen voorbij waarvan ik dacht “mja!”. Maar om de volgende stap te nemen vond ik toch wel eng.
Een paar maanden terug ben ik al eens bij een hypotheek adviseur langs gegaan om te kijken of ik genoeg zou kunnen lenen om uberhaupt iets te kopen. Maar gelukkig zijn er genoeg dingen te koop die voor mij betaalbaar zijn.
Maar goed.. de makelaar dus. Om het hele process iets te versnellen leek mij een makelaar wel handig. Hij zal namelijk actiever gaan zoeken, me gaan bellen als ik na een maand nog niet gereageerd heb en ook mij ‘passief dwingen’ om er meer mee bezig te zijn.
Vandaag heb ik een gesprek gehad om eens te horen wat een makelaar kan doen voor mij en wat dat gaat kosten. En eigenlijk klonk zijn verhaal me wel positief in de oren. Hij gaat op zoek, ik kan blijven zoeken. Vindt iemand iets wat geschikt lijkt gaan we samen kijken. Hij beoordeelt en ik beoordeel. Hij onderhandelt, ik koop.
OK, dat is misschien wat kort door de bocht, maar daar komt het wel op neer. Ik kreeg in ieder geval de geruststelling dat ik niet binnen nu en 2 maanden verhuisd zal zijn. Dat zou me allemaal een beetje te snel gaan. Maar het idee dat ik over een half jaar tot een jaar moet gaan verhuizen.. mja.. daar voel ik me wel goed bij.
Ik heb mezelf nog tot het einde van de week bedenktijd gegeven of ik deze makelaar de opdracht geef om te gaan zoeken. Maar ik denk dat ik er eigenlijk wel al uit ben. Ik denk dat deze makelaar plezier in zijn werk (en onderhandelen) heeft en ook kennis van zaken. Dat ik ‘m zowiezo wel een grappig ventje vind is dan leuk meegenomen natuurlijk.