Zaterdag had ik met Ralph afgesproken om te gaan geocachen in Heerlen.
Ik had al een tijdje het plan om te gaan geocachen. Vooral omdat het voor mij goed is als ik meer zou wandelen, maar ik vind wandelen zo doelloos. Als ik zou gaan geocachen heb ik tenminste nog een doel in mijn wandeling.
Nadat ik rond 11:00 bij Ralph was hebben we eerst gekeken welke caches we zouden gaan doen. Uiteindelijk hebben we een multicache uitgezocht van zo’n 4,5 kilometer in Landgraaf. Na de lunch rijden we naar het startpunt waarna we op zoek gaan naar waypoint 1.
Die was vlug gevonden, maar waypoint 2 was nogal een uitdaging.
Het is er erg modderig waardoor ik twee keer uitglijd en dus onder de modder zit. Uiteindelijk besluiten we dat het te modderig en glad is en dat het geen zin heeft om door te ploeteren met het risico om nog een paar keer te vallen.
Maar wat doen we dan? Ralph stelt voor om de 500 trappen op te lopen bij SnowWorld. Als je bovenaan staat heb je een mooi uitzicht over de omgeving. En dus begonnen we aan de klim. De eerste 150 treden gingen nog, maar daarna sloeg de verzuring toe. Maar met wat rustpauzes en doorzettingsvermogen haal ik toch de top. Om te zien dat het zicht niet al te geweldig is door het toch regenachtige slechte weer.
Met mijn bemodderde broek en jas wilde ik niet meer gaan uit eten en dus hebben we besloten om een pizza te halen bij Domino’s die we daarna bij Ralph thuis opgegeten hebben.
Toen ik ‘s avonds thuis kwam had ik behoorlijk last van mijn rechterknie. Ik verwacht dat ik mijn kniebanden wat verrekt heb toen ik twee keer gevallen ben. En daarna 500 traptreden oplopen was natuurlijk ook niet echt bevorderlijk. Mijn knie doet nu nog steeds pijn, maar ik verwacht dat dat de komende dagen wel weer zal wegtrekken.
En dat geocachen? Ik vind het nog steeds leuk, ook al was het gisteren niet echt een succes. Ik moet wat meer ervaring krijgen in het gebruik van mijn GPS en wat beter weer zou misschien ook wel prettiger zijn.